Η Ιστορία του Χαλιού
Η γέννηση της ταπητουργίας και ο τόπος καταγωγής του χαλιού, παρά όλες τις προσπάθειες των ερευνητών , χάνεται στα βάθη των αιώνων. Οι νομάδες και οι βουνίσιοι (κτηνοτρόφοι) της κεντρικής Ασίας ίσως είναι οι πρώτοι υφαντές γιατί αυτοί είχαν τις πρώτες ύλες.
Τα πρώτα χαλιά με κόμπους έγιναν για να τους προστατέψουν από τις ανώμαλες καιρικές συνθήκες και το κρύο ίσως το δέρμα του ελαφιού να τους έδωσε την ιδέα της κατασκευής του χαλιού με πύελος (όπως η ελληνική παραδοσιακή φλοκάτη).
Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των χαλιών ήταν γνωστά από πολύ παλαιά χωρίς όμως να βρίσκουμε σε βιβλιογραφίες το πότε έγιναν γνωστά τα χαλιά, με πέλος, παρ' ότι από τις ανασκαφές στην Αίγυπτο βρήκαν υφάσματα μα πέλος που χρησιμοποιούσαν για πουκάμισα, κουρτίνες και σκεπάσματα από την εποχή των Φαραώ.
Επίσης κανείς δεν γνώριζε, πότε τα υφαντά με πέλος (κομμένου πέλους ή θηλιάς) χρησιμοποιήθηκαν για επιστρώματα ,αν και αναφέρεται από τον Όμηρο και τον Aλκιβιαδη ότι οι άρχοντες χρησιμοποιούσαν στα σιτηρά πατώματα χαλιά στα οποία πατούσαν μόνο αυτοί , χωρίς να αναφέρει σχέδιο , (αν ήταν μονόχρωμα ή με σχέδιο).
Στον Αγαμέμνονα του Αισχύλου νικητής της Τροίας δίστασε να πατήσει πάνω στα χαλιά που είχε στρώσει για να τον τιμήσει η Κλυταιμνήστρα ,λέγοντας ότι είναι προορισμένα για θεούς και όχι για βασιλείς.
Η ιστορία αναφέρει επίσης ότι οι πιστοί χάριζαν τα χαλιά τα οποία έβαζαν στο πάτωμα των τζαμιών κυρίως το ένα επάνω στο άλλο, γι'αυτό και βρήκαν ολόμαλλο χαλί του 9ου αιώνα ολοκαίνουργιο.
Επίσης στο μουσείο του Ερμιτάζ στο Λένιγκραντ υπάρχει ένα χαλί του 5ου αιώνα διαστάσεων 1,83Χ2,00 m το οποίο βρήκε ο αρχαιολόγος Ρουτένκο στη Νότια Σιβηρία το 1947 - 1949 σε ανασκαφές στον τάφο του πρίγκιπα ΑλΤΑΙ το οποίο ήταν ολόμαλλο και παγωμένο διότι ο κόσμος όπως είχε κλέψει τις πέτρες και τα σίδερα δεν είδαν το χαλί , στο οποίο μετά έπεσαν νερά και πάγωσαν ,με αποτέλεσμα να διατηρηθεί το χαλί ανέπαφο.
Τα πρώτα σε ποσότητα χειροποίητα με κόμβους χαλιά ήρθαν τον 16ο αιώνα και 17ο αιώνα από Ιταλούς εμπόρους. Τα οποία είχαν εξωτικά σχέδια και ήταν ακριβά. Τα σχέδια ήταν ενός Ιταλού ζωγράφου ο οποίος τα έκανε στις αρχές του 14ου αιώνα .Aλλοι ζωγράφοι στα μέσα του 14ου αιώνα πάντρεψαν τη φύση με διάφορα ζώα (πολλά από τα χαλιά αυτά βρίσκονται σε διάφορα μουσεία).
Οι Ιταλοί έμποροι εμπορεύονται τα χαλιά τους σε όλη την Ευρώπη κατά τον 18ο αιώνα ενώ οι ζωγράφοι ο ένας μετά τον άλλον έδιναν τα σχέδια τους με τα δικά τους θέματα.
Ενώ τα μικρά ανατολίτικα χαλιά εισάγονταν στην Ευρώπη , τα πιο φίνα χαλιά κατασκευάζονταν στην Περσία, η οποία ήταν πλούσια σε αρχιτεκτονική, φαντασία, ιστορία.
Οι περισσότεροι ζωγράφοι έδωσαν το δικό τους στυλ στα χαλιά σε χρώματα και σχέδια, τα περισσότερα του 16ου και 17ου αιώνα βρίσκονται φυλαγμένα σε μουσεία της Ευρώπης και της Αμερικής.